Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

ΕΡΤ. Το πραξικόπημα των κολαούζων και της…αγωνιζόμενης αντιπολίτευσης

Είναι ιστορικός νόμος: Κάθε αγωνιστική κινητοποίηση αν δεν κλιμακώνεται και δεν οργανώνεται σε ανώτερα επίπεδα αγώνα και μένει αδρανής και στάσιμη, εκφυλίζεται, λόγω έλλειψης προοπτικών, στόχων, οργανωτικής συγκρότησης και δικτύωσης.


Είναι επίσης ιστορικός νόμος: Αν μια αγωνιστική κινητοποίηση γίνεται αντικείμενο εκλογικής εμπορίας και δεν υψώνεται σε ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ πολιτικού αγώνα και οργάνωσης (αυτό-οργάνωσης) πάλι εκφυλίζεται, γιατί δεν μετεξελίσσεται εσωτερικά, χάνει την εσωτερική της δυναμική, μένοντας αδρανής και περιμένοντας τις εκλογικές προοπτικές της χειραγώγησής της: Τις εκλογικές προοπτικές εξαπάτησής της…

Το βίαιο και αιφνιδιαστικό πραξικόπημα εναντίον της ΕΡΤ, αντίθετα από ότι προσδοκούσαν η σχεδιαστές του, ξεσήκωσε την ελληνική κοινωνία και έγινε πόλος συσπείρωσης της λαϊκής αγανάκτησης και ΟΡΓΗΣ.

Η ογκωδέστατη και παλλαϊκή συρροή του κόσμου στην ΕΡΤ, 
έδειξε ότι τα αγωνιστικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας είναι πολύ πιο ευαίσθητα και πολύ πιο έτοιμα να εκδηλωθούν σε πανίσχυρο λαϊκό κίνημα απ’ ό,τι το φανταζόμασταν και οι πιο αισιόδοξοι. 
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι λαοί στην κίνησή τους είναι πολύ πιο μπροστά από τον καθένα μας…

Οι βάσεις, συνεπώς, (υλικές, κοινωνικές και πολιτικές) για μια παλλαϊκή ανάφλεξη της λαϊκής ΟΡΓΗΣ υπήρχαν (για άλλη μια φορά), ήταν υπερώριμες οι συνθήκες, αντικειμενικές και υποκειμενικές (κινητοποίηση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ). 
                                                                

Το μόνο «υποκειμενικό» στοιχείο που απουσίαζε, όπως σε κάθε λαϊκό και απεργιακό αγώνα, ήταν μια ΑΡΙΣΤΕΡΗ (αυθεντική) ΗΓΕΣΙΑ.

Τα υπάρχοντα «αριστερά» κόμματα που έσπευσαν ταχέως, καθώς και οι ηγεσίες των εργατοπατέρων, «συνωστίστηκαν» στην ΕΡΤ, ΟΧΙ για να δώσουν προοπτικές και στόχους στον αγώνα, ΟΧΙ για να ανάψουν το φιτίλι μιας πανεθνικής, ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ και να προωθήσουν την αυτό-οργάνωση και δικτύωση της παλιρροϊκής λαϊκής ΟΡΓΗΣ, αλλά για να κερδοσκοπήσουν εκλογικά και συνδικαλιστικά πάνω στη μαζικότατη «συσπείρωση» της λαϊκής αγανάκτησης, με κόμβο την ΕΡΤ.

Γι αυτό «καθήλωσαν» τη λαϊκή παλίρροια στην ΕΡΤ, δηλαδή στην αδράνεια και ακινησία, σε μια απλή «αρένα» για «επαναστατικούς» λόγους, σε «αντικείμενο» διπλωματικών «επαναστατικών» δηλώσεων: Σε «αντικείμενο πολιτικής εμπορίας και κομματικής κερδοσκοπίας…

 Όταν ξεσπά ο βρασμός της λαϊκής ΟΡΓΗΣ δεν καταναλώνεις λόγια, αλλά πράττεις για να διοχετευτούν οι πυκνοί ατμοί του βρασμού σε λαϊκούς πολιτικούς και οργανωτικούς κυλίνδρους και έμβολα. Σε μορφές δηλαδή αυτό-οργάνωσης με κεντρικούς στόχους, την επέκταση και δικτύωση του αγώνα ΠΑΝΤΟΥ, την άμεση κλιμάκωση της ξεχειλισμένης λαϊκής ΟΡΓΗΣ σε επίπεδα που να θέτουν ευθέως το ζήτημα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ: ΓΕΝΙΚΗ, ΠΑΝΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ…
                                        


Φυσικά είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες που λίγες μέρες πριν ξεπούλησαν την απεργία των εκπαιδευτικών (άλλος καταλύτης για παλλαϊκή ΕΚΡΗΞΗ), θα συμπεριφέρονταν εδώ διαφορετικά.

Το ίδιο θανάσιμη αυταπάτη είναι να πιστεύεις ότι τα «αριστερά» κόμματα (πτώματα στην υπηρεσία του καθεστώτος), θα κινούσαν πολιτικές και οργανωτικές διαδικασίες ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ, πανεθνικής ανάφλεξης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και ανοικτής σύγκρουσης με τα κατοχικά ανδρείκελα του 4ου Ράιχ…

ΟΛΟΙ αυτοί έσπευσαν στην ΕΡΤ για πολιτική κερδοσκοπία και με βασικό στόχο να «καθηλώσουν» το λαϊκό χείμαρρο στην ακινησία, έτσι ώστε η ατμοί της ΟΡΓΗΣ να διαλυθούν σύντομα στον αέρα…

Η απλή και καταχρηστική κατανάλωση «επαναστατικών» λόγων δίχως ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, δίχως αγωνιστικές, συγκεκριμένες ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ, όταν ο λαός ξεσπά, λειτουργούν εκτονωτικά και πυροσβεστικά: Αφήνουν τους επαναστατικούς ατμούς του λαού να διαλυθούν στον αέρα, να εξατμιστούν χωρίς έμβολα κίνησης, τελικά να οδηγήσουν σε νέες απογοητεύσεις…
                                       

Αν δεν αλλάξουν αυτά τα δεδομένα τα ανδρείκελα του νέου ΦΑΣΙΣΜΟΥ θα έχουν περιθώρια πολλών ελιγμών και θα συντηρούν τις αυταπάτες των εκλογικών «ανασχηματισμών»: Αυταπάτες που σπέρνουν και τα «αριστερά» κόμματα, καθώς και όλη η καθεστωτική σεναριογραφία αυτών των ημερών…

Τελικά θα αποδειχτεί, για άλλη μια φορά, ότι αυτοί που διασώζουν κυριολεκτικά το κατοχικό καθεστώς είναι τα «αριστερά» κόμματα και οι εργατοπατέρες: Που δεν έχουν καμία σχέση, ούτε γεύση ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ…

Τα δεδομένα μπορεί να αλλάξουν μόνο όταν οι ίδιες οι «εστίες» που γίνονται καταλύτες για μια ΓΕΝΙΚΗ λαϊκή ανάφλεξη, σταθούν ικανές να υπερφαλαγγίσουν τους εργατοπατέρες και τα «αριστερά» πτώματα και προχωρήσουν σε ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ που θα απευθυνθούν σε όλους τους εργαζόμενους, σε ΟΛΗ την ελληνική κοινωνία, συγκροτώντας ΙΣΧΥΡΑ ΜΕΤΩΠΑ ανοικτής σύγκρουσης με το καθεστώς τω δωσίλογων.

ΤΟΤΕ, ούτε μια μέρα δεν θα μπορεί να σταθεί το σημερινό κυβερνητικό οικοδόμημα.

ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ, που αν υπήρχε ΑΡΙΣΤΕΡΑ, θα είχε καταρρεύσει με ΠΑΤΑΓΟ προ πολλού…

Εδώ θέλουμε να πούμε δύο λόγια για το πώς αυτό το «ΣΟΚ» που προκαλούν τέτοια γεγονότα ξεσκεπάζει τους «δήθεν», τους «αμερόληπτους» και «ανεξάρτητους», όλο το φάσμα της δόλιας «ουδετερότητας».
                                                    

Φυσικά ξεσκεπάζει και τα ποικίλα «αντινεοταξικά» και «αντικαθεστωτικά» προσωπεία:
Τους αρουραίους εκείνους που κρύβουν το πραγματικό τους ιδεολογικό και πολιτικό πρόσωπο ή εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία με μάσκες…

Γεγονότα τέτοιου κοινωνικού βεληνεκούς, όπως και τα μεγάλα λαϊκά κινήματα, αποτελούν κριτήριο αλάνθαστο και βγάζουν στη «σέντρα» τους κάλπικους παράδες. 

Είπαμε: Γεγονότα μεγάλου κοινωνικού βεληνεκούς, αποτελούν μια έξοχη Λυδία Λίθο…

Το σκοινί πάνω στο οποίο δίνεται αυτή η μάχη ζωής και θανάτου, όλο και τεντώνεται, φθείρεται, ξεμοντάρεται. Η πτώση θα είναι φοβερή και δε θα μείνει κανένα μέρος αλώβητο.

Γιατί, έτσι και αλλιώς, δεν είναι μόνο η ΕΡΤ.

Μέσα σε ένα χρόνο έχουν περάσει άπειρες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Η Βουλή και η ίδια η κυβέρνηση έχουν καταργηθεί. Το πρόγραμμα δεν βγαίνει, η κρίση είναι εδώ, η αγριότητα γίνεται κανόνας.

Γιατί το ξεχνάμε; Έχουν ήδη κλείσει νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολεία και φυσικά βιοτεχνίες και επιχειρήσεις γεννώντας μαζικά ανέργους.

250. 000 επιπλέον είναι οι άνεργοι σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό τρίμηνο. Έχουν ήδη ξεπουληθεί ή ξεπουλιούνται περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου. Το νερό και η ενέργεια θα είναι τα επόμενα θύματα.

Πολλά θα είναι τα θέατρα των νέων πολεμικών επιχειρήσεων κατά του λαού, τις αμέσως επόμενες μέρες.

Το κλείσιμο και άλλων φορέων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα με την ίδια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που έκλεισε την ΕΡΤ.
                                                        

Η κατάσχεση των σπιτιών μέσω της επαναφοράς των πλειστηριασμών, αλλά και την πώληση-μεταβίβαση των δανείων από τις τράπεζες.

Η δρομολογούμενη και νομοθετικά δυνατότητα να μπει χέρι στις καταθέσεις στις τράπεζες.

Η νέα λεηλασία ή και κατάργηση των συντάξεων, με συσχέτισή τους με τα ήδη λεηλατημένα και πενιχρά αποθεματικά των ταμείων, με κατάργηση κάθε χρηματοδότησης και εγγύησης από προϋπολογισμό και κράτος.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά, που φωνάζουν ότι έρχεται μεγάλη φουσκο-θαλασσιά που θα σαρώσει παρόντες συσχετισμούς, τακτοποιήσεις και αυταπάτες.

Πρέπει να δούμε καλά την ατμόσφαιρα που επικρατεί στους χώρους πού όλα ακόμη είναι ‘’κανονικά’’. Εκεί που πολλοί λένε ‘’δόξα σοι ο θεός, δουλίτσα έχουμε’’.

Είναι εκείνα τα δολοφονικά βλέμματα και το ύφος των χιλίων βαρόνων, εργοδοτών και δοσμένων σε αυτούς στελεχών που σου λένε κατάμουτρα: ‘’Ελπίζω έχεις συνειδητοποιήσει για τα καλά, πως είμαστε στην εποχή που εμείς σε γαμάμε και εσύ δε βγάζεις άχνα. Σωστά;’’.
                                                

Πόσα σφιγμένα χείλη, πόσες σιωπηλές χριστοπαναγίες, πόσες ματαιωμένες προσδοκίες αξιοπρέπειας, πόσα 12ωρα απλήρωτης εργασίας, πόση ανέκφραστη οργή;

Πόσοι εξηντάρηδες τεχνίτες, εργάτες, επιστήμονες, με γνώση, εμπειρία και δεξιότητα χρόνων, να στέκουν ακίνητοι και ταπεινωμένοι μπροστά σε καλοσιδερωμένους κώλους;

Πόσοι νέοι άνθρωποι να χτυπάνε τη γροθιά μετά τη δουλειά, αδύναμοι να τα ισοπεδώσουν όλα όταν προσβάλλονται;

Είναι αυτά που δεν μπορούν να δουν οι δημοσκόποι και οι δημοκόποι. Δε μπορούν να λογαριάσουν και να αισθανθούν οι διανοούμενοι. Δε μπορούν να υπολογίσουν στη δυναμική τους, όσοι αρχίζουν και τελειώνουν τους λογαριασμούς τους με κοινοβουλευτικά ποσοστά και κυβερνητικές χίμαιρες.

Είναι αυτά που δεν αναπτύσσει, δε βαδίζει αντάμα, δε γίνεται ένα μαζί τους η αριστερά, ειδικά η κοινοβουλευτική.

Είναι και η παρουσία των φασιστών που έρχεται να υπογραμμίσει πως τα προσχήματα και τα μισόλογα θα καταργούνται ολοένα και περισσότερα. Η κοινωνία θα εκβιαστεί σε ένα γοργό επιτακτικό βηματισμό είτε αντιδραστικού είτε επαναστατικού ριζοσπαστικού χαρακτήρα.

Η αντεπανάσταση έχει πάρει από νωρίς τη θέση της.
                                         

Καταργεί το ‘’δήθεν’’, την επικάλυψη. Απαιτεί ωμά την κυριαρχία της αντιδραστικής ουσίας πάνω στο δημοκρατικό και συναινετικό ‘’φαίνεσθαι’’.

Το δικό μας το στρατόπεδο χωλαίνει και παραδέρνει ακόμη.

Η δημοκρατική, εργατική, επαναστατική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση και τον καπιταλισμό της εποχής μας, είναι ακόμη εξορισμένη σε ασχημάτιστες αναζητήσεις.

Δεν είμαστε σε μια καταστροφική δίνη μιας τυχαίας τραγωδίας, με χαρακτήρα φυσικής καταστροφής. Αντίθετα, είμαστε μέσα στο ‘’κανονικό’’, μέσα στην πραγματικότητα της υπερώριμης ή/και παρασαπισμένης καπιταλιστικής εποχής μας, όπου το χρήμα, το κέρδος, οι εμπορικές αξίες κυριαρχούν πάνω στους ανθρώπους, το δημόσιο κοινωνικό όφελος, τις αξίες χρήσης.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα το δούμε.

Στη Βραζιλία 200.000 διαδήλωσαν σε μία μόνο πόλη και κατέλαβαν το τοπικό κυβερνείο διαμαρτυρόμενοι για τις αυξήσεις των εισιτηρίων. Όπως θα διαδηλώνουμε αύριο και εδώ για το νεράκι ή την παραλία.

Η Τουρκία φλέγεται. Η γιαγιά με τη σφεντόνα είναι τόσο ίδια με τη γιαγιά της Ιερισσού. Οι αγωνιζόμενοι εργάτες, οι μαχόμενοι λαοί, οι ατίθασοι νεολαίοι, μοιάζουν τόσο πολύ όταν είναι στους δρόμους. Και έχουν να μας πούν τόσα και τόσα 





                     Πηγή resalto

                                aristeroblog

Φωτογραφικό υλικό keritisriver





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια αναγνωστών